Saldırgan 5

** O kalabalıklara doğru yürüdüğünde kelebekler ve zenciler, ay ışığı ve peri masalları,

Isınmış gecede bira kokusuyla pörtleyen tükrüklü sözcüklerle anlatıyorlar nasıl başaramadıklarını, nasıl olduklarını, nasıl seveceklerini bir diğerini bunca yıldan sonra anladım bir gemi enkazının güvertesiyim diyorlar, nasıl bir cehennem bu kör adımlarıyla ateşi görmeden onca sakin yürüyorlar yukarda kırlangıçlar bile uçmuyorlar artık bir zamanlar buharla çizilmiş bir göç yolunun ortasında durarak sakin sakin konuşuyorlar rembetiko hayatım duyulara hitap eden eşsiz karışımdır ve buzla enfes olacaktır birbirlerine ince oyunlar oynuyorlar kapıyı çalan ince uzun katillerini kendi yüzlerini görmüyorlar ve kayboluyorlar istedikleri bedenlerin taze derinlikleri içinde yükseliyorlar çaresiz hepsi aşkı arıyorlar sözcüklerin bir gün dedikleri gibi olmasını bekliyorlar bekliyorlar bekliyorlar

Çalıyorlar kapıları durmadan çalıyorlar hiç yılmıyorlar kısaltılmış bir filmde lazım teknik açıların söze dökülmemiş seziciliği hakkında uzun konuşmalar, duyulmamış sesler geçerek koridorun sonundaki darağacına bağlanmasın diye kedilerle süslüyorlar zamanın kuyruğunu ve çalmayan zillerini saklayan cüppeli tırpanlarla asılıyorlar nasıl aşılacak olmayan kanatlarının havada kırılan sessizliği şimdi nasıl

Onlar da bal gibi biliyorlar oyunun sona erdiğini ama hepsi zaten Hey Joe derken ve açıklamaya başlarken bitmişti bantta kalan iki karede boşluğa asılmış derileri ve ancak düşünerek kendilerini kendilerinden çıkaranlar bir daha kalkmaya cesaret ederken bir sessizlik oldu, uzun bir sessizlik birisi yeter artık dedi doğal olarak bağırmış olabilir herhalde bağırmıştır çünkü ona döndüler ve sensin dediler bize kötülüğün adını taşıdın ve sensin şeytanın eli dediler ve çığlıklarını dinlemediler ve biçimsel açıdan varoluşun hangi sümüksü yapıda olduğuna dalıveren uzun bir söyleşide kendilerini kaybederlerken kapının arkasına uzun beyaz kanatlarını ve çatallı mızrağıyla boynuzlarını asarak oturmuş çıplak dilin kağıdın üstünde çıkardığı hışırtıya eğildiler?

Bize durmadan kara dumanlar getiriyorsun dediler susmuşken bize gösterdiğin ceset izlerimiz yakınımızda durmasın dediler, getirme artık dediler o elleri arkasında tepeyi tırmanmaya başlamışken bize dediler biz balkona dökülerek biz mi dediler kalın çeperleri etrafında göz göze geldiğimiz bu darmadağınık bu ölümcül kokulu cennet yalanında kahretsin biz hiç mi göremedik dediler

Kapısını çaldığımız evlerin silik izleri olarak ağlamamak gerekir dediler ama nasıl gururla ve nasıl en üst perdeden haykırarak ve hatta .ikerim dediler söz arasında hangimizin ne zaman başarılı olduğunu anlamamış kıpkırmızı saçlar ve küt parmaklarla dirençli olunan bazı geceler sırf bağırtalım diye evet evet bir klitorisim var ve evet ne boş anlaşmalar yapmışım çünkü ben zavallı bir dişiyim kulağımı tutmuşum uzun sürmüş evet evet ben şimdi bir daha zamanı unutmak isterdim evet evet küçücükken ölmek isterdim soluğumu tutmuş bağırmamak üzere susmak kıpırtısız kalmak isterdim biri beni öperek kendime getirseydi çocuklarımı herhangi bir jinekoloğun kuburuna atacak keskin bakışlarıyla merak ediyorum kaç kere öleceğimi gövdesi altında evet anlaşıyoruz yani çok yakınım ona ben derdi biliyorum?

O melek sureti kalabalıklar arasında yürüdüğünde kelebekler ve zenciler, ay ışığı ve peri masalları çukurlarına dönselerdi de yere dokunmadan geçerken eteklerinin parlak halesiyle anılarımız pırıl pırıl olsaydı da keşke çok uzun bir süre konuşmasaydık,

Her deliğini, demirli kapılarını, tüm çöplerini bildiğiniz kendi sokağınızda yürürken bu tıkırtı da ne şimdi onca eminken ilerde hiç yeni bir çukur yokken kalabalıklara değil kendi sonunuza doğru adım atarken bir yabancı yatak daha bir fazla skor daha daha çok bağıranın keskin çığlığı üzerine kurulmuşken fenerlerin zayıf ışığı, buzlu sesiniz neden şimdi çatlamaktadır neden şimdi bu ayna dağılan saçları aydınlatmamaktadır neden şimdi bunlar olmaktadır neden şimdi neden

Ben sadece geçiyorum bu sokaktan bilemem?

** Jimi Hendrix. Little Wing (İsteyen clouds'a bulutlar desin sallamaz.)